暮秋宿友人居

唐代 / 无可      诗歌

招我郊居宿,开门但苦吟。秋眠山烧尽,暮歇竹园深。
寒浦鸿相叫,风窗月欲沈。翻嫌坐禅石,不在此松阴。
更多评论

推荐

封面
中国风

 741   0  0

小文

封面
中国风

 787   0  0

小文

封面
中国风

 794   0  0

小文

封面
中国风

 866   0  0

小文

封面
中国风

 815   0  0

小文

封面
中国风

 705   0  0

小文

封面
中国风

 753   0  0

小文

封面
中国风

 727   0  0

小文

封面
中国风

 779   0  0

小文

封面
中国风

 719   0  0

小文

封面
中国风

 1042   0  0

小文

封面
中国风

 889   0  0

小文

封面
中国风

 718   0  0

小文

封面
中国风

 734   0  0

小文

封面
中国风

 683   0  0

小文

封面
中国风

 923   0  0

小文

封面
中国风

 823   0  0

小文

封面
中国风

 783   0  0

小文

封面
中国风

 702   0  0

小文

无可

无可俗姓贾,为贾岛堂弟,诗句亦与岛齐。幼时,二人俱为僧(岛后还俗),感情深厚,诗信往还,时相过从。
友情链接

搜外友链  |   维家  |   风淋室 >  |   明星排行  |   建筑规范文档  |   惠州保安公司  |   环保空调  |   咒术回战




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载