蝉二首

唐代 / 子兰      诗歌

独蝉初唱古槐枝,委曲悲凉断续迟。
雨后忽闻谁最苦,异乡孤馆忆家时。
衰柳蝉吟旁浊河,正当残日角声和。
寻常不足少愁思,此际闻时愁更多。
更多评论

推荐

封面
中国风

 769   0  0

小文

封面
中国风

 800   0  0

小文

封面
中国风

 1149   0  0

小文

封面
中国风

 899   0  0

小文

封面
中国风

 737   0  0

小文

封面
中国风

 875   0  0

小文

封面
中国风

 987   0  0

小文

封面
中国风

 714   0  0

小文

封面
中国风

 743   0  0

小文

封面
书法

 739   0  0

小文

封面
中国风

 703   0  0

小文

封面
中国风

 954   0  0

小文

封面
中国风

 921   0  0

小文

封面
中国风

 798   0  0

小文

封面
中国风

 755   0  0

小文

封面
中国风

 696   0  0

小文

封面
中国风

 878   0  0

小文

封面
中国风

 753   0  0

小文

封面
中国风

 798   0  0

小文

封面
中国风

 733   0  0

小文

友情链接

搜外友链  |   维家  |   风淋室 >  |   明星排行  |   建筑规范文档  |   惠州保安公司  |   环保空调  |   咒术回战




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载