翰林院望终南山

唐代 / 吴筠      诗歌

窃慕隐沦道,所欢岩穴居。谁言忝休命,遂入承明庐。
物情不可易,幽中未尝摅。幸见终南山,岧峣凌太虚。
青霭长不灭,白云闲卷舒。悠然相探讨,延望空踌蹰。
迹系心无极,神超兴有馀。何当解维絷,永托逍遥墟。
更多评论

推荐

封面
中国风

 722   0  0

小文

封面
中国风

 716   0  0

小文

封面
中国风

 772   0  0

小文

封面
中国风

 781   0  0

小文

封面
中国风

 794   0  0

小文

封面
中国风

 763   0  0

小文

封面
中国风

 1111   0  0

小文

封面
中国风

 796   0  0

小文

封面
中国风

 794   0  0

小文

封面
中国风

 1125   0  0

小文

封面
中国风

 802   0  0

小文

封面
中国风

 712   0  0

小文

封面
中国风

 778   0  0

小文

封面
中国风

 727   0  0

小文

封面
中国风

 733   0  0

小文

封面
中国风

 798   0  0

小文

封面
中国风

 850   0  0

小文

封面
秋分

 786   0  0

小文

封面
中国风

 851   0  0

小文

友情链接

搜外友链  |   维家  |   京东e卡回收  |   台词网  |   Quickq下载  |   NBA直播  |   威而鋼哪裡買  |   json格式化  |   挂机方案计划  |   极客123




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载