寒夜闻霜钟

唐代 / 郑絪      诗歌

霜钟初应律,寂寂出重林。拂水宜清听,凌空散迥音。
舂容时未歇,摇曳夜方深。月下和虚籁,风前间远砧。
净兼寒漏彻,闲畏曙更侵。遥相千山外,泠泠何处寻。
更多评论

推荐

封面
中国风

 1036   0  0

小文

封面
中国风

 1184   0  0

小文

封面
农家乐

 1096   0  0

小文

封面
中国风

 827   0  0

小文

封面
中国风

 801   0  0

小文

封面
中国风

 810   0  0

小文

封面
中国风

 842   0  0

小文

封面
中国风

 841   0  0

小文

封面
中国风

 868   0  0

小文

封面
中国风

 799   0  0

小文

封面
中国风

 850   0  0

小文

封面
中国风

 859   0  0

小文

封面
中国风

 771   0  0

小文

封面
中国风

 777   0  0

小文

封面
中国风

 808   0  0

小文

封面
中国风

 903   0  0

小文

封面
中国风

 746   0  0

小文

封面
中国风

 813   0  0

小文

封面
中国风

 901   0  0

小文

友情链接

搜外友链  |   维家  |   京东e卡回收  |   台词网  |   Quickq下载  |   NBA直播  |   威而鋼哪裡買  |   json格式化  |   挂机方案计划  |   极客123  |   33blog  |   职校招生  |   百科平台




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载